Istikhara je molitev, ki je sestavljena iz dveh enot (rekatov), opravlja se enako kot prostovoljne molitve le s to razliko, da po končani molitvi recitiramo spodaj navedeno prošnjo (dua’).
Istikhara je beseda, ki prihaja iz glagola istekhara, ki pomeni iskati nekaj dobrega. Torej istikhara je molitev v kateri prosimo Allaha, da nam pomaga (olajša) pri odločitvi, za nekaj v kar nismo sigurni da je dobro za nas.
Džabir ibn Abdullah, radijallahu ‘anhu pravi, da je Allahov Poslanec, ﷺ rekel:
إِذَا هَمَّ أَحَدُكُمْ بِالأَمْرِ فَلْيَرْكَعْ رَكْعَتَيْنِ مِنْ غَيْرِ الْفَرِيضَةِ ثُمَّ لِيَقُلِ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ بِعِلْمِكَ وَأَسْتَقْدِرُكَ بِقُدْرَتِكَ، وَأَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ الْعَظِيمِ، فَإِنَّكَ تَقْدِرُ وَلاَ أَقْدِرُ وَتَعْلَمُ وَلاَ أَعْلَمُ وَأَنْتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ، اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الأَمْرَ خَيْرٌ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي ـ أَوْ قَالَ عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِلِهِ ـ فَاقْدُرْهُ لِي وَيَسِّرْهُ لِي ثُمَّ بَارِكْ لِي فِيهِ، وَإِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الأَمْرَ شَرٌّ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي ـ أَوْ قَالَ فِي عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِلِهِ ـ فَاصْرِفْهُ عَنِّي وَاصْرِفْنِي عَنْهُ، وَاقْدُرْ لِي الْخَيْرَ حَيْثُ كَانَ ثُمَّ أَرْضِنِي بِهِ
“Ko nekdo izmed vas ima neko potrebo, naj opravi neobvezno molitev dveh enot (rekatov), nato naj izgovori: ‘O Allah! Prosim te za usmeritev s Tvojim znanjem, s Tvojo močjo in s Tvojo dobroto, ker Ti si ta, ki odloča in ne jaz. Ti veš jaz pa ne vem, Ti si poznavalec vseh skrivnosti. O Allah, če je tale stvar dobra zame, za mojo vero in za moje življenje, to in posmrtno, potem naj bo tako, ob tem pa mi olajšaj in podari blagoslov v njej. V kolikor veš, da bo tale stvar škodovala moji veri, mojemu življenju, temu in tistemu po smrti, potem jo odstrani od mene in odloči tisto, kar je dobro zame in s čimer bom zadovoljen.’“ (Sahih al-Bukhari 1166)
Samo prošnja (dua) se recitira takole:
Po tem ko se pojavi enne haza emra je potrebno v obeh primerih omeniti stvar za katero smo v dvomih.
Pred citiranjem prošnje se je lepo zahvaliti Allahu in izgovoriti salavat na Allahovega Poslanca ﷺ.
Npr. z besedami:
الحمد لله والصلاة والسلام على رسول الله
Nekateri pravijo, da je v molitvi priporočeno učiti poglavje El-Kafirun in El-Ikhlas, ampak za to trditev nismo našli argumentov.
El-Iraki pravi:
لم أجد في شيء من طرق أحاديث الاستخارة ما يقرأ فيهما
“V hadisih nisem našel ničesar, ki govori o tem kaj naj bi se recitiralo v molitvi istikhara.”
Kako razumeti istikharo molitev ter ali je potrebno počakati na sanje na osnovi katerih bomo temeljili odločitev?
Ibn Hadž el-Maliki pravi:
وبعضهم يستخير الاستخارة الشرعية ويتوقف بعدها حتى يرى مناماً يفهم منه فعل ما استخار فيه أو تركه ، أو يراه غيره له ، وهذا ليس بشيء ، لأن صاحب العصمة صلى الله عليه وسلم قد أمر بالاستخارة والاستشارة ، لا بما يرى في المنام
“Nekateri molijo istikharo, tako kot je predpisana v šerijatu, potem pa čakajo da sanjajo ali pa da nekdo drug sanja tisto kar jim bo pomagalo pri odločitvi. To ni tako, ker nas je Poslanec, ﷺ, podučil, da opravimo istikharo in da se posvetujemo z drugimi, ob tem pa da se ne zanašamo na sanje.”
(El-Madkhal, 4/37)
Allah najbolje ve!
Istikhara je beseda, ki prihaja iz glagola istekhara, ki pomeni iskati nekaj dobrega. Torej istikhara je molitev v kateri prosimo Allaha, da nam pomaga (olajša) pri odločitvi, za nekaj v kar nismo sigurni da je dobro za nas.
Džabir ibn Abdullah, radijallahu ‘anhu pravi, da je Allahov Poslanec, ﷺ rekel:
إِذَا هَمَّ أَحَدُكُمْ بِالأَمْرِ فَلْيَرْكَعْ رَكْعَتَيْنِ مِنْ غَيْرِ الْفَرِيضَةِ ثُمَّ لِيَقُلِ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ بِعِلْمِكَ وَأَسْتَقْدِرُكَ بِقُدْرَتِكَ، وَأَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ الْعَظِيمِ، فَإِنَّكَ تَقْدِرُ وَلاَ أَقْدِرُ وَتَعْلَمُ وَلاَ أَعْلَمُ وَأَنْتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ، اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الأَمْرَ خَيْرٌ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي ـ أَوْ قَالَ عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِلِهِ ـ فَاقْدُرْهُ لِي وَيَسِّرْهُ لِي ثُمَّ بَارِكْ لِي فِيهِ، وَإِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الأَمْرَ شَرٌّ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي ـ أَوْ قَالَ فِي عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِلِهِ ـ فَاصْرِفْهُ عَنِّي وَاصْرِفْنِي عَنْهُ، وَاقْدُرْ لِي الْخَيْرَ حَيْثُ كَانَ ثُمَّ أَرْضِنِي بِهِ
“Ko nekdo izmed vas ima neko potrebo, naj opravi neobvezno molitev dveh enot (rekatov), nato naj izgovori: ‘O Allah! Prosim te za usmeritev s Tvojim znanjem, s Tvojo močjo in s Tvojo dobroto, ker Ti si ta, ki odloča in ne jaz. Ti veš jaz pa ne vem, Ti si poznavalec vseh skrivnosti. O Allah, če je tale stvar dobra zame, za mojo vero in za moje življenje, to in posmrtno, potem naj bo tako, ob tem pa mi olajšaj in podari blagoslov v njej. V kolikor veš, da bo tale stvar škodovala moji veri, mojemu življenju, temu in tistemu po smrti, potem jo odstrani od mene in odloči tisto, kar je dobro zame in s čimer bom zadovoljen.’“ (Sahih al-Bukhari 1166)
Samo prošnja (dua) se recitira takole:
Po tem ko se pojavi enne haza emra je potrebno v obeh primerih omeniti stvar za katero smo v dvomih.
Pred citiranjem prošnje se je lepo zahvaliti Allahu in izgovoriti salavat na Allahovega Poslanca ﷺ.
Npr. z besedami:
الحمد لله والصلاة والسلام على رسول الله
Nekateri pravijo, da je v molitvi priporočeno učiti poglavje El-Kafirun in El-Ikhlas, ampak za to trditev nismo našli argumentov.
El-Iraki pravi:
لم أجد في شيء من طرق أحاديث الاستخارة ما يقرأ فيهما
“V hadisih nisem našel ničesar, ki govori o tem kaj naj bi se recitiralo v molitvi istikhara.”
Kako razumeti istikharo molitev ter ali je potrebno počakati na sanje na osnovi katerih bomo temeljili odločitev?
Ibn Hadž el-Maliki pravi:
وبعضهم يستخير الاستخارة الشرعية ويتوقف بعدها حتى يرى مناماً يفهم منه فعل ما استخار فيه أو تركه ، أو يراه غيره له ، وهذا ليس بشيء ، لأن صاحب العصمة صلى الله عليه وسلم قد أمر بالاستخارة والاستشارة ، لا بما يرى في المنام
“Nekateri molijo istikharo, tako kot je predpisana v šerijatu, potem pa čakajo da sanjajo ali pa da nekdo drug sanja tisto kar jim bo pomagalo pri odločitvi. To ni tako, ker nas je Poslanec, ﷺ, podučil, da opravimo istikharo in da se posvetujemo z drugimi, ob tem pa da se ne zanašamo na sanje.”
(El-Madkhal, 4/37)
Allah najbolje ve!
